Fraisoroko sorlekua, Gipuzkoan, nazionalkatolizismoak menderatutako gizarte puritano baten begietara ezkutatutako lekua da. Han ama ezkongabeak eta haurtxo abandonatuak errezetatzen dituzte. Horrela ezagutuko dira Alejandra, Luciana eta Jimena, oso maila sozial desberdinetakoak baina antzeko egoerekin bat egiten dutenak. Umezurztegitik igarotzeak betiko baldintzatuko ditu haien bizitzak. Hirurek makurra uzten dutenean, bizitza berri bat hasten da, bertan geratzen diren haurtxoentzako etorkizuna kudeatzen saiatzen diren karitateko ahizpak aterpetxe batean jaio zen seme horrek markatua.

Alejandra Abaria, Neguriko familia aberatsenetako baten alaba, emakume indartsua da, gaztea izan arren, eta errealitate ezezagun bati aurre egin behar dio. Ez da Bilboko eskuinaldera itzuliko, handik ihes egin baitzuen, haurdun, senargaia indarkeriaz hil ondotik. Biarritz izanen da bere babeslekua, eta han jakinen du zein sekretu gordetzen dituen bere sustraien artean etxeko lorategiko buru den sagarrondoak.

Hipokrisia eta moral bikoitza eguneroko bizitzako protagonista diren ingurune honetan, ezer ez dirudi. Alejandrak bere bizitza berregiten du beti presente dagoen iraganaren mamuarekin. Umezurtz-etxean jaiotako seme hori harlauza iraunkor bihurtzen da, eta isiltasun osoan bizitzen ikasi beharko du.